จอมพลเรือ หลุยส์ ฟรานซิส อัลเบิร์ต วิคเตอร์ นิโคลัส เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า (อังกฤษ: Louis Francis Albert Victor Nicholas Mountbatten, Earl Mountbatten of Burma) หรือพระนามเดิมคือ เจ้าชายหลุยส์แห่งบัทเทินแบร์ค เป็นรัฐบุรุษและทหารเรือชาวอังกฤษ เป็นพระราชปนัดดา (หลานยาย) ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และเป็นพระปิตุลาในเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองทรงดำรตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองเรือสัมพันธมิตรในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (1943–46) และดำรงตำแหน่งเป็นอุปราชแห่งอินเดีย (1947) และต่อมาดำรงตำแหน่งเป็นข้าหลวงต่างพระองค์ประจำอาณานิคมอินเดีย (1947–48) ก่อนที่ต่อมาจะกลับมารับราชการที่ตำแหน่งเฟิร์สซีลอร์ด (ผู้บัญชาการราชนาวี) และรับราชการในตำแหน่งสุดท้ายที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุด นอกจากนี้ในฐานะสมาชิกพระราชวงศ์แล้ว เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนยังเป็นผู้อบรมสั่งสอนเจ้าชายชาลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์ ซึ่งทรงมีศักดิ์เป็นพระนัดดาของพระองค์ ซึ่งทั้งสองพระองค์ก็มักจะเรียกอย่างทรงกันเองว่า "เสด็จปู่–เสด็จหลาน"[1]